Dictionary of Greek. 2013.
εχθρεύομαι — εχθρεύομαι, εχθρεύτηκα βλ. πίν. 18 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
εχθρεύομαι — και οχτρεύομαι εύτηκα, μισώ, αντιπαθώ, είμαι εχθρός κάποιου: Τον εχθρεύεται πολύ χρόνια τώρα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αντιμάχομαι — εχθρεύομαι, μισώ κάποιον: Στενοχωρήθηκε που βρήκε τους χωριανούς του να αντιμάχονται ο ένας τον άλλο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αλληλεχθρεύομαι — και αλληλο εχθρεύομαι κάποιον που όμοια διάκειται εχθρικά απέναντι μου. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλληλ(ο) * + εχθρεύομαι] … Dictionary of Greek
εχθραίνω — ἐχθραίνω (ΑΜ) [έχθρα] (μεταγ. τ. τού εχθαίρω) 1. μισώ, εχθρεύομαι 2. βρίσκομαι σε εχθρικές σχέσεις με κάποιον, είμαι εχθρός («δύο ἀδελφοὶ ἐχθραίνοντες ἀλλήλοις», Τζέτζ.) 3. κάνω κάποιον εχθρικό, μισητό («τὰς Ἑλληνίδας πόλεις ἤχθραινε τῷ Δαρείῳ»… … Dictionary of Greek
αντιμάχομαι — (AM ἀντιμάχομαι) μάχομαι εναντίον κάποιου, καταπολεμώ νεοελλ. 1. εχθρεύομαι, αποστρέφομαι 2. προβάλλω αντίσταση 3. (μτχ.) τα αντιμαχόμενα ρητορικό σχήμα με το οποίο αποδεικνύεται το άτοπο ενός ισχυρισμού, ο οποίος δεν συμβιβάζεται με τη φύση του… … Dictionary of Greek
δυσνοώ — δυσνοῶ ( έω) (Α) έχω εχθρικές διαθέσεις, εχθρεύομαι … Dictionary of Greek
εθελεχθρώ — ἐθελεχθρῶ ( έω) (Α) θέλω να εχθρεύομαι κάποιον … Dictionary of Greek
εχθαίρω — (Α ἐχθαίρω) εχθρεύομαι, μισώ (α. «εχθαίρουσιν οι αθάνατοι», Κάλβ. β. «ἵν ἐχθήρειε γέροντα», Ομ. Ιλ.) αρχ. 1. παθ. εχθαίρομαι είμαι μισητός, μισούμαι (α. «ὅστις ἐμφανῶς θεοῑς ἐχθαίρομαι», Σοφ. «ἐχθαρῆ μὲν ἐξ ἐμοῡ», Σοφ.) 2. (για πράγματα,… … Dictionary of Greek
εχθραΐζω — ἐχθραΐζω (Α) [έχθρα] είμαι εχθρός, εχθρεύομαι … Dictionary of Greek
